تاریخچه و طرح جهان

تاريخچه  جهان :

قابل دفاع ترين نظريه اي كه تا امروزه درباره ي سرگذشت جهان داده شد نظريه ي مشهور به

" انفجار بزرگ " است مطابق اين نظريه همه ي ماده و انرژي اي كه در حال حاضر در جهان وجود

دارد ، زمان در گوي كوچك ، بي نهايت سوزان و بي اندازه چگالي متمركز بوده است .

آنگاه ده بيليون سال پيش يا بيشتر اين گوي منفجر شد ( انفجار بزرگ ) Big bang  و طوفان

هايي از گاز عمدتا متشكل از پروتون ها، نوترون ها ، الكترون ها ومقداري ذره ي آلفا را كه در

اقيانوس وسيعي از اشعه غوطه ور بودند ، به فضا  فرستاد .

با گذشت زمان در اين گاز متلاطم تجمع ماده صورت پذيرفت و هر تجمعي در حاليكه همراه با

جهان انبساط يابنده حركت مي كرد بر اثر ميدان گرانشي خود منقبض مي شد .

اين تجمع هاي گازي ( كه سحابي ناميده مي شوند ) چون به حباب هاي جسيمي تقسيم شدند كه

پيش ستاره ها ( توده هايي از گاز كه با گذشت زمان بايستي به ستاره تبديل مي شدند ) بودند ،

كهكشانها را به وجود آوردند.

بسياري از اين پيش  ستارگان ، در حاليكه تحت تاثير نيرو هاي گرانشي و گريز از مركز خود

كوچك و پهن مي شدند ، ناپايدار شده موجب گر ديدند كه توده هاي كوچكتري از گاز از آنان 

جدا شوند و پيش - سياره ها را تشكيل دهند و پيش – سياره ها نيز به نوبه ي خود پيش – قمر

ها

را به وجود آورند.

سرانجام پيش ستاره ها ستاره شدند پيش سياره ها و پيش قمر ها نيز پس از آنكه سرد متراكم

ومنقبض شدند به صورت سيارات و اقمار در آمدند .

تا جائي كه مي دانيم گذار از مرحله پيش – ستاره اي به ستاره در مورد خورشيد پنج بيليون سال

پيش صورت گرفت . سيارات و اقمار منظومه شمسي نيز اندك زماني بعد تشكيل شدند .

طرح جهان بر حسب مقياس فواصل واقعي

فاصله ي ما تا خورشيد 150 ميليون كيلومتر است ، فاصله ي ما تا نزديك ستاره ، آلفاي قنطورس ،

40000،000،000،000 كيلومتر يا چهل ميليون ميليون كيلومتر است ، ستاره هاي دور دست بسي

دور ترند .

وقتي سر و كار ما با فواصل ستاره ها و كهكشان ها ست واحد كيلومتر كاربردي ندارد به جاي آن

منجمان واحد "سال نوري " را به كار مي برند : يك سال نوري فاصله اي است كه يك شعاع نور در

مدت يك سال مي پيمايد فاصله اي كه توسط شعاع نور در يك ثانيه پيموده مي شود 300000

كيلومتر است از اين رو /در يك سال    000،000،000، 9470

كيلومتر است .

نزديك ترين ستاره به منظومه ي شمسي ، 3/4 سال نوري با آن فاصله دارد . قطر كهكشان ما

تقريبا000  100 سال نوري است و حداكثر ضخامت آن 000،15 سال نوري . فاصله ي متوسط بين

كهكشان ها تقريبا يك ميليون سال نوري است .فاصله ي خورشيد از ما كسر بسيار كوچكي از يك

سال نوري است . فاصله ي زمين تا خورشيد را ي توان به صورت 8 دقيقه ي نوري بيان كرد .

فواصل ميان اجرام آسماني وقتي بر حسب نور بيان شوند معني ديگري هم دارد : اين فاصله در

مورد خورشيد حاكي از آن است كه 8 دقيقه طول مي كشد تا شعاع نور از خورشيد به زمين برسد

همين طور در مورد ستارگان ، شعاع نوري كه آلفاي قنطورس     را ترك مي كند پس از   4و 3/1

سال به زمين مي رسد .

دور ترين شيئي كه با چشم برهنه ديده مي شود ، كهكشان امراه المسلسله است كه دو ميليون سال نوري از ما فاصله دارد . نوري كه به چشم ناظر وارد مي شود  اين مدت را در راه بوده است.